در این نوشته می خوانید:
روکش های دندانی ابزاری مؤثر برای ترمیم و احیاء دندان های آسیب دیده یا پوسیده هستند. گرچه انتظار نمی رود که روکش ها برای همیشه دوام داشته باشند، اما ممکن است بیماران تصور کنند که دیگر نیاز نیست در مورد پوسیده شدن یا ایجاد حفره در دندانی که روکش دارد نگران شوند. متأسفانه، امکان پوسیده شدن و ایجاد حفره زیر روکش دندان وجود دارد. و درست مانند حفره های دندانی در هر جای دیگر در دهان، حفره زیر روکش باید در اسرع وقت درمان شود.
روکش های دندانی کلاهک های مصنوعی هستند که دندانپزشک آنها را روی دندان ها قرار می دهند. آنها از مواد محکمی مانند طلا، فولاد ضد زنگ، پرسلن یا رزین کامپوزیت ساخته شده اند. آنها از نظر هزینه و دوام متفاوت هستند. پرسلن و رزین می توانند با رنگ طبیعی دندان های شما مطابقت داشته باشند. صرفنظر از مواد مورد استفاده، همه آنها به گونه ای شکل داده می شوند که احساسی مانند دندان های واقعی بوجود می آورند.
یک روکش ممکن است به دلایل یلامتی دندان، اهداف زیبایی یا هر دو لازم باشد.
حفره های بزرگ (یا متعدد). پوسیدگی دندان معمولاً با پر کردن دندان برطرف می شود، اما اگر یک حفره بیش از حد بزرگ شود، دندانپزشک به جای آن ممکن است روکش دندان را توصیه کند. اگر در طول زمان چندین پرکردگی به دندان اضافه شده باشد نیز ممکن است این اتفاق رخ دهد.
فرایندهای درمان ریشه. درمان ریشه فرایندی است که در آن ریشه دندانی که به شدن پوسیده شده است تخلیه و پاکسازی می شود. هنگامی که بافت عفونی تخلیه شد، یک روکش دندانی روی دندان قرار می گیرد و آن را از پوسیدگی بیشتر مهر و موم می کند.
نقائص زیبایی. روکش ها ممکن است برای پوشاندن دندان هایی استفاده شوند که سالم هستند، اما اگر آنها را دریافت نکنند دچار نقص یا آسیب خواهند شد. لب پر شدگی ها، ترک ها، تغییر رنگ، دندان هایی که شکل عجیب و غریب دارند، یا سایر عیوب را می توان با روکش ها پنهان کرد.
بریج ها. بریج ها مانند پروتزهای مصنوعی دندانی هستند که جایگزین دندان های از دست رفته می شوند. روکش های دندانی به دندان های مجاور متصل می شوند، بنابراین بریج دارای یک نقطه تکیه گاه برای اتصال است.
به استثناء روکشی که در بالای ایمپلنت دندان قرار می گیرد، همه موارد ذکر شده در بالا حداقل بخشی از دندان اصلی را شامل می شوند. (ایمپلنت های دندانی دندان های مصنوعی هستند که به طور کامل جایگزین دندان از دست رفته می شوند.) هدف از روکش دندان جلوگیری از ورود باکتری ها است، اما با توجه به شرایط خاص، هر مینای دندان واقعی می تواند در برابر پوسیدگی که باعث ایجاد حفره می شود آسیب پذیر باشد.
در امتداد لبه روکش در خط لثه، ممکن است مقدار اندکی از دندان واقعی نمایان شود. این امر بویژه در صورتی صدق می کند که لثه های بیمار، احتمالاً در نتیجه بیماری پریودنتال، در حال تحلیل رفتن هستند. در این شکاف پلاک می تواند ایجاد شود و باعث از بین رفتن مینای دندان درست در زیر روکش شود.
روکش های دندانی بسته به جنس خود، می توانند ۱۰ تا ۲۵ سال یا بیشتر دوام بیاورند. آنها محکم هستند، اما فرسوده خواهند شد، بویژه اگر دندان های مولری را پوشش دهند که وظیفه جویدن سنگین را دارند. اگر بیمار در طول شب دندان قروچه کند (که براکسیسم نیز نامیده می شود) ممکن است سریع تر بدتر شود. روکش های بسیار قدیمی ممکن است لب پر شوند یا ترک بخورند و باعث شوند باکتری های ایجاد کننده حفره به دندان وارد شوند. به دلیل تروماهایی مانند ضربه به دهان نیز ممکن است شکستگی ها رخ دهند.
در صورتی که در طول فرایند درمان ریشه هر گونه بافت پوسیده باقی بماند، می تواند گسترش یابد و به یک حفره بزرگ تر در زیر روکش دندان تبدیل شود. گاهی اوقات این اتفاق با دندان های مولر رخ می دهد، زمانی که سیستم ریشه می تواند پیچیده باشد و به چندین کانال کوچک یا منحنی منشعب شود.
اگر شکل روکش دندان به خوبی روی دندان قرار نگیرد، یا اگر به درستی قرار نگیرد، ممکن است شکاف های ریزی وجود داشته باشند که باکتری ها می توانند به داخل آن نفوذ کنند.
دندان های روکش دار درست مانند دندان های طبیعی به مراقبت نیاز دارند. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن مناسب و صحیح، برای از بین بردن و زدودن پلاک و تمیز نگه داشتن آنها ضروری است. تنها به این دلیل که خود ماده روکش نمی تواند پوسیده شود، به این معنا نیست که دندان زیر آن کاملاً ایمن است.
مانند هر حفره دیگری، حفره های زیر روکش های دندانی باید هر چه سریع تر پیدا و برطرف شوند تا از آسیب های بیشتری که می توانند دندان آسیب دیده و دندان های مجاور آن را به خطر بیندازد، جلوگیری شود. در کنار رعایت بهداشت دهان و دندان، بیماران باید هر شش ماه یک مرتبه برای معاینات منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنند.
دندانپزشکان معمولاً هر سال برای بررسی حفره ها و سایر ناهنجاری ها، تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس را انجام می دهند. تشخیص حفره های لبه های روکش نسبت به یک دندان طبیعی می تواند دشوارتر باشد، اما دندانپزشک معمولاً مراقبت های ویژه ای را انجام می دهد تا مطمئن شود که روکش ها لق نشوند و دندان و لثه زیرین در وضعیت خوبی باقی بمانند.
ممکن است بیمار در داخل یا اطراف دندان روکش دار درد احساس کند. این می تواند نشانه وجود یک حفره باشد، و متأسفانه اگر به اندازه کافی به حال خود رها شود تا زمانی که درد آن شروع شود، می تواند نسبتاً بزرگ باشد. بهتر است فوراً به دندانپزشک مراجعه کنید. آنها می توانند بررسی کنند که آیا واقعاً یک حفره وجود دارد، یا اینکه آیا مشکل دیگری مانند عدم تناسب یا یک ترک وجود دارد. صرفنظر از دلیل، بیماران با روکش نباید درد مداوم داشته باشند. مشکلی وجود دارد و مشکل باید اصلاح شود.
اگر در امتداد حاشیه روکش دندان حفره ای قرار داشته باشد و خیلی به عمق دندان فرو نرفته باشد، ممکن است بتوان آن را با مواد پرکننده معمولی دندان اصلاح کرد. در بیشتر موارد دیگر، احتمالاً باید روکش دندان برداشته شود، حفره پر شود و روکش جدیدی روی آن قرار بگیرد. در موارد پیچیده، دندانپزشک ممکن است یک متخصص دندان ساز را توصیه کند- یک متخصص دندانپزشکی که در روکش ها و دیگر پروتزهای دندانی تخصص دارد.
اگر روکش بخشی از درمان ریشه نباشد و پوسیدگی به حفره پالپ زیر آن رسیده باشد، ممکن است زمان عمل فرا رسیده باشد. دندانپزشک یا اندودنتیست روکش را برخواهد داشت، درون ریشه حفره ای ایجاد می کند تا عفونت را تمیز کند، سوراخ را مهر و موم کند، و روکش جدیدی قرار دهد.
اگر درمان ریشه قبلی با شکست مواجه شود، همین روند اتفاق خواهد افتاد. دندانپزشک حفره عمیق تری درون دندان ایجاد خواهد کرد تا بافتی را که در اولین فرایند باقی مانده است را خارج کند، سپس با یک روکش جدید کار را به پایان برساند.
اگر پوسیدگی باعث تخریب مقدار زیادی از دندان زیر روکش شده باشد، ممکن است کشیدن دندان آخرین راه باشد. کشیدن دندان مشکل حفره را برطرف خواهد کرد، اما از دست دادن دندان با مشکلات اضافی مانند جابجایی و بایت ناهموار همراه است. برای پر کردن شکاف به جای مانده ممکن است پروتزهای مصنوعی، بریج یا ایمپلنت های دندانی توصیه شوند.
دریافت روکش، چه بخشی از فرایند درمان ریشه باشد و چه نباشد، چیزی نیست که بسیاری از بیماران اصلاً دوست داشته باشند آن را انجام دهند، چه برسد به دو مرتبه. برای جلوگیری از پوسیدگی، رعایت بهداشت دهان و دندان ضروری است. فقط به این دلیل که روکش یک کلاه مصنوعی است، دو مرتبه مسواک زدن و نخ دندان کشیدن در طول روز را نباید نادیده گرفت.
چه روکش داشته باشید و چه نداشته باشید، معاینات معمول دندانپزشکی را فراموش نکنید زیرا دندانپزشک می تواند حفره ها را فوراً پیدا و برطرف کند.