در این نوشته می خوانید:
تخمین زده شده است که تقریباً ۷۵% از افراد بزرگسال در آمریکا مقداری ترس از مراجعه به دندانپزشک را تجربه می کنند. از این درصد، حدود پنج تا ۱۰ درصد این افراد ترس آنقدر بزرگی دارند که از جمله افراد مبتلا به فوبیای دندانپزشکی محسوب شوند. افرادی که ترس به این بزرگی را تجربه می کنند که باعث می شود آنها از مراجعه به دندانپزشک اجتناب کنند، این ترس می تواند برای سلامت آنها فوق العاده مخرب باشد. مهم است افراد مبتلا بدانند که فوبیای دندانپزشکی چیست و نیز روش هایی برای غلبه بر آن وجود دارند.
اصطلاحات متعددی هستند که برای دسته بندی ایده فوبیای دندانپزشکی استفاده می شوند. از جمله ترس دندانپزشکی، اضطراب دندانپزشکی، ترس از دندانپزشک، ادونتوفوبیا، یا دنتوفوبیا. همه آنها به یک معنا هستند: یک ترس شدید از مراجعه به دندانپزشک برای مراقبت های دندانی. در اکثر موارد، افرادی که دنتوفوبیا را تجربه می کنند، این ترس به دلیل تجربه تروماتیکی است که در گذشته از مراجعه به دندانپزشک بدست آورده اند. این تجربیات می توانند شامل مشکلات و پیچیدگی های ناشی از فرایندها و دردناک بودن آنها باشند. علاوه بر این، این ترس می تواند ناشی از تعامل بدی با دندانپزشک باشد و نیز نحوه استنباط نگرش دندانپزشک. اگر فرد تحت درمان دندانپزشکی قرار بگیرد که برخورد غیر دوستانه یا بی احتیاطی دارد، این تجربه می تواند موجب افزایش ترس شود.
تجربه های شخصی منفی تنها دلایل بروز ترس از دندانپزشکی نیستند. در برخی موارد، ترس می تواند با تجربه های غیر مستقیم بوجود بیاید. یکی از روش هایی که فردی می تواند دچار ترس از دندانپزشک شود شنیدن درباره تجربیات تروماتیک بد فرد دیگری است. بعلاوه، افراد تا میزان زیادی تحت تأثیر آنچه در رسانه های جمعی می بینند و می شنوند قرار می گیرند. شاهد یک تجربه بد در دندانپزشکی بودن نیز می تواند تأثیر منفی روی دنتوفوبیا داشته باشد.
بعلاوه، ترس از دندانپزشکی می تواند در صورتی اتفاق بیفتد که فرد به طور کلی در رابطه با پزشکان تجربیات تروماتیکی داشته است. برخی افراد با دیدن هر پزشکی، استشمام بوی همراه با بیمارستان یا مطب، و یا داشتن ترس از افرادی که تصور می شود در موضع قدرت باشند، دچار ترس و اضطراب می شوند.
روش های متعددی برای درمان ترس از دندانپزشکی وجود دارد و آنها می توانند از تکنیک های رفتاری تا داروها دسته بندی شوند. تعداد اندکی کلینیک ترس دندانپزشکی وجود دارند که در آنها روانشناسان و دندانپزشکان با یکدیگر کار می کنند تا با ابزارها و مهارت هایی به افرادی که از این مشکل رنج می برند کمک کنند یاد بگیرند ترس خود را مدیریت و با آن مبارزه کنند. در صورت عدم وجود چنین کلینیک هایی، برخی دندانپزشکان برای کمک به بیماران به منظور غلبه بر این ترس از طریق دندانپزشکی آرام و توضیح دادن فرایندها به روشی آرام تلاش می کنند تا آنها از ناشناخته ها را کاهش دهند. انگیزه مثبت دادن یکی دیگر از تکنیک های رفتاری است که ممکن است برای غلبه بر دنتوفوبیا استفاده شود. جایزه یا یادگاری دادن به بیمار پس از یک جلسه درمان موفق می تواند اعتماد به نفس فرد را افزایش دهد و ترس او را از بین ببرد.
تکنیک های آرام سازی نیز می توانند برای از بین بردن ترس استفاده شوند. تمرینات تنفس عمیق، شل کردن عضلات، و تصویر سازی هدایت شده می توانند به بیمار کمک کنند در زمانی که روی صندلی دندانپزشکی است خود را آرام سازد. کاهش حساسیت سیستماتیک تکنیکی است که توسط روانشناسان برای کاهش اضطراب و فوبیا بکار گرفته می شود. از طریق این روش، بیمار به تدریج در معرض چیزی که از آن می ترسد قرار می گیرد تا زمانی که بتواند بدون کمک با ترس خود مبارزه کند.
استفاده از داروها نیز می تواند از آرام بخش های خفیف تا بیهوشی کامل متفاوت باشند. دندانپزشکان اغلب از گاز خنده برای آرام کردن بیماران عصبی استفاده می کنند. در برخی موارد، دندانپزشک می تواند داروهای ضد اضطراب مانند والیوم یا زاناکس قبل از فرایند تجویز کند. با استفاده از این روش ها، بیمار قادر است صرف نظر از دنتوفوبیایی که دارد، مراقبت های دندانی را دریافت کند. علاوه بر این، امکان هشیار بودن بیمار، پاسخگو بودن، و نیز قابلیت ارتباط برقرار کردن با دندانپزشک را فراهم خواهد کرد.
علاوه بر این، روش هایی وجود دارد که در آنها بیمار می تواند به طور خود درمانی با دنتوفوبیا مبارزه کند. انجام تحقیقات صحیح برای یافتن یک دندانپزشک که با او راحت هستید، می تواند به کاهش اضطراب به شما کمک کند. اگر بیمار به نوعی حس اعتماد به دندانپزشکی که انتخاب کرده است داشته باشد، مراجعه برای مراقبت های دندانی راحت تر خواهند شد. بیماران می توانند درخواست ملاقات قبل از انجام فرایندهای دندانپزشکی را با دندانپزشکی که انتخاب کرده اند داشته باشند. به همراه داشتن اشیاء آرام بخش در مطب مکانیزم دیگری برای مبارزه با ترس از دندانپزشکی است. توپ های استرس برای این منظور عالی هستند زیرا زمان هایی که ترس یا اضطراب افزایش می یابند می توانند فشرده شوند. گوش دادن به موسیقی های آرام بخش در اتاق انتظار یا همراه داشتن کتاب مورد علاقه خود نیز می توانند به آرامش بیمار کمک کنند. داشتن سیستم حمایتی نیز می تواند به کاهش ترش کمک کند، و به همراه داشتن یک دوست مورد اعتماد یا یکی از اعضای خانواده در جلسه درمان راهی دیگر برای کاهش اضطراب است. قبل از ویزیت، فردی که از دنتوفوبیا رنج می برد باید تکنیک های آرام سازی مانند مدیتیشن یا تفکر مثبت در مورد نتایج ویزیت را امتحان کند.