در این نوشته می خوانید:
پروبیوتیک ها باکتری های سالم هستند. آنها بیشتر به دلیل تأثیری که روی سلامت دستگاه گوارش دارند شناخته شده اند. اما تحقیقات نشان می دهند که آنها می توانند به حفظ سلامت دهان شما نیز کمک کنند.
سازمان غذا و داروی ایالات متحده هنوز پروبیوتیک های خوراکی را برای هیچ گونه استفاده پزشکی تأیید نکرده است. اما چندین مطالعه نشان می دهند که پروبیوتیک ها می توانند برای سلامت دهان و دندان های شما مفید باشند. در اینجا در مورد پنج مزیت احتمالی پروبیوتیک های خوراکی برای سلامت دهان و دندان ها برای شما صحبت می کنیم که تحقیقات آنها را تأیید می کنند:
همه ما انواع مختلفی از باکتری ها را در دهان خود داریم. برخی از آنها باعث ایجاد پلاک می شوند. یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ نشان داد که یک سویه از باکتری ها به نام A12 می تواند به مبارزه با باکتری های ایجاد کننده حفره دندان کمک کند، که استرپتوکوک موتانس Streptococcus mutans نامیده می شود و قند را به اسید لاکتیک تبدیل می کند. این سویه از باکتری ها یک محیط اسیدی داخل دهان ایجاد می کند که منجر به ایجاد حفره ها و پلاک های دندانی می شود. محققان هر دو نوع باکتری ها را با یکدیگر در آزمایشگاه کشت دادند. باکتری A12 مانع رشد استرپتوکوک موتانس و ایجاد هرگونه پلاک شد.
چندین مطالعه به بررسی این موضوع پرداخته اند که آیا پروبیوتیک ها می توانند به مبارزه با بوی بد دهان کمک کنند. بوی بد دهان اغلب توسط باکتری های موجود در دهان یا روده شما ایجاد می شود. در یک مطالعه، ۲۳ نفر از یک دهانشویه ضد میکروبی استفاده کردند و سپس از یک دارونما یا مکمل حاوی پروبیوتیک استرپتوکوک سالیواریوس Streptococcus salivarius را به مدت سه روز مصرف کردند. آنها دریافتند که ۸۵ درصد از افرادی که پروبیوتیک مصرف کردند، بیشترین کاهش میزان باکتری هایی را داشتند که باعث بوی بد دهان می شوند.
تحقیقات بیشتری باید انجام شوند تا ثابت شود پروبیوتیک های خوراکی چقدرخوب می توانند با بوی بد دهان مبارزه کنند یا از آن جلوگیری کنند.
یک مطالعه در سال ۲۰۱۳ نشان داد که یک باکتری به نام لاکتوباسیلوس سالیواریوس سرطان دهان را در موش ها کاهش می دهد. برای تأیید این مزیت لازم است مطالعات بیشتری انجام شوند.
یک مطالعه در سال ۲۰۰۶ حاکی از این است که پروبیوتیک ها می توانند علائم التهاب لثه یا همین بیماری ژنژیویت را کاهش دهند. ژنژیویت به عنوان بیماری لثه نیز شناخته می شود. این شرایط می تواند باعث متورم و تحریک پذیر شدن لثه ها و حساس شدن دندان ها شود.
محققان به ۵۹ فرد مبتلا به التهاب لثه، یک مکمل حاوی یک باکتری پروبیوتیک به نام لاکتوباسیلوس رویتری Lactobacillus reuteri یا یک دارونما دادند. شرکت کنندگان دو هفته بعد بازگشتند. محققان دریافتند که علائم التهاب لثه در گروهی که بالاترین دوز پروبیوتیک را مصرف می کردند، بیشترین بهبود را داشته است. افرادی که پروبیوتیک مصرف می کردند نیز پلاک کمتری داشتند.
تحقیقات نشان می دهند که باکتری های پروبیوتیک ممکن است به مدیریت التهاب ناشی از بیماری لثه کمک کنند. مطالعه ای در سال ۲۰۰۷ نشان داد در که افرادی که مکمل های حاوی باکتری لاکتوباسیلوس برویس brevis مصرف می کنند، التهاب کاهش یافته است. مطالعه دیگری نشان داد که نوشیدن شیر پروبیوتیک به صورت روزانه التهاب دهان را کاهش می دهد.
پروبیوتیک ها به طور کلی بی خطر هستند. با این حال، اگر به دلیل شرایطی مانند HIV یا ایدز در معرض خطر بالای عفونت قرار دارید، باید از مصرف آنها خودداری کنید. کودکان، سالمندان و زنان باردار باید از مصرف سطوح بالای پروبیوتیک ها بدون مشورت با پزشک خود اجتناب کنند.
مصرف پروبیوتیک شما نباید از دوز توصیه شده پروبیوتیک ها تجاوز کند که توسط تولید کنندگان آنها ارائه می شود. همیشه قبل از شروع مصرف مکمل ها با پزشک خود صحبت کنید.
می توانید پروبیوتیک ها را به صورت غذا یا مکمل مصرف کنید. بهترین منابع غذایی شامل غذاهای غنی شده یا تخمیر شده هستند:
شما می توانید پروبیوتیک ها را به صورت غلیظ شده و به عنوان مکمل پیدا کنید. آنها ممکن است قرص، پودر یا حتی دهانشویه باشند. مکمل ها می توانند غلیظ تر از پروبیوتیک هایی باشند که در غذا پیدا می کنید. افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت قرار دارند باید در مصرف مکمل های غلیظ شده پروبیوتیک احتیاط بیشتری داشته باشند.
برخی از پزشکان و متخصصان تغذیه توصیه می کنند که باکتری های پروبیوتیک را با موادی به نام پری بیوتیک مصرف کنید. پری بیوتیک ها غذاها و مکمل هایی هستند که به جذب بیشتر پروبیوتیک ها در روده شما کمک می کنند. آنها شامل باکتری های سالمی هستند که به طور طبیعی در روده ها زندگی می کنند و همچنین سایر باکتری های پروبیوتیک. پری بیوتیک ها معمولاً دارای فیبر بالایی هستند.