در این نوشته می خوانید:
روکش دندان ابزاری برای پوشش دادن بخش های حساس دندان های شماست. وقتی روکش دندان شما لق یا کنده می شود، این مناطق در معرض باکتری ها قرار می گیرند که می تواند منجر به عفونت یا دیگر مشکلات جدی برای سلامت دهان شود. زمان نقش اساسی ایفا می کند، اما ممکن است لازم باشد صبر کنید تا دندانپزشک شما را ببیند.
اگر روکش دندان خود را از دست بدهید، شما اولین یا آخرین کسی نیستید که این اتفاق برای شما رخ داده است. مهم ترین چیزی که باید به خاطر داشته باشید این است که فوراً با دندانپزشک تماس بگیرید و برای جایگذاری یک روکش جدید روی دندان خود، یا تعویض روکش آسیب دیده و لق خود وقت بگیرید. در این فاصله، روکش را نگهدارید و هنگام غذا خوردن به راحتی غذا را بجوید.
در اکثر موارد، روکش های دندانی بدون هیچ مشکلی اتصال خود به دندان را حفظ می کنند. بهداشت خوب دهانی برای محافظت از دندانی که به تازگی روکش روی آن قرار گرفته است و برای افزایش طول عمر آن ضروری است. متأسفانه، برخی موارد وجود دارند که در آنها ممکن است روکش های دندانی لق شوند. در زیر برخی از شایع ترین دلایلی که باعث لق شدن روکش های دندانی می شوند را برای شما ذکر می کنیم.
روکش های دندانی مانند یک کلاهک روی دندان های طبیعی شما قرار می گیرند. بسته به شرایط دندان های شما، دندانپزشک ممکن است مجبور باشد دندان را بتراشد یا آن را پر کند تا آن را بازسازی کند، به گونه ای که روکش به خوبی روی آن قرار بگیرد و ظاهری طبیعی داشته باشد. اگر روکش دندان به درستی قرار نگیرد، لق و کنده خواهد شد. یک دندانپزشک مجرب انتخاب کنید تا مطمئن باشید روکش شما از همان ابتدا به خوبی روی دندان شما قرار خواهد گرفت.
چسب دندانپزشکی برای چسباندن روکش به دندان استفاده می شود. به مرور زمان، و با قرار گرفتن هر روزه آن در معرض غذاها و نوشیدنی های، چسبندگی آن ممکن است تخریب شود و احتمالاً باعث لق شدن روکش خواهد شد. اگر روکش دندان به دلیل عدم قرار گیری مناسب نشتی داشته باشد، باکتری های دهان می توانند از راه سمان دندانپزشکی به زیر روکش و دندان نفوذ کنند.
براکسیسم یا دندان قروچه (ساییدن و فشردن دندان ها روی یکدیگر) نیز به دلیل فشار عظیمی که به دندان ها وارد می کند، می تواند باعث لق شدن روکش های دندانی شود.
هر گونه کشیدگی ناگهانی حین مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن و نیز تروماهای ناشی از زمین خوردن، یا برخورد یک مشت محکم به صورت، می توانند منجر به لق شدن روکش های دندانی شوند.
خطاهای فنی در روند ساخت روکش در لابراتوار می تواند منجر به تغییر ابعاد روکش ها شود. بعلاوه، قرار گیری ناکامل سمان (چسب دندانپزشکی) حین ترمیم روکش نیز باعث تخریب روکش می شود. آلودگی چسب با بزاق دهان نیز پیوند ضعیف تری بین روکش و دندان بوجود می آورد.
روکش دندان یک قطعه مصنوعی است، بنابراین پوسیده نخواهد شد، اما دندان های طبیعی شما می توانند پوسیده شوند. پوسیدگی عموماً در کنار خط لثه و در جایی گسترش می یابد که دندان و روکش به هم می رسند. از آنجا که ساختار زیرین دندان های شما می تواند با پوسیدگی تغییر کند، ممکن است قادر به نجات روکش باشیم.
لازم خواهد بود پوسیدگی دندان تراشیده و زدوده شود و دندان مجدداً پر شود. پس از پر کردن دندان، این امکان وجود خواهد داشت که یا روکش موجود دوباره روی دندان قرار بگیرد. در غیر اینصورت، لازم خواهد بود دندانپزشک روکش جدیدی بسازد.
آیا تاکنون پیش آمده که هنگام لذت بردن از یک کارامل لذیذ با خود فکر کنید که امیدورام روکش زیبایم لق نشود؟ عقل سلیم به شما می گوید که هنگام داشتن روکش دندان از کدام غذاها و خوراکی ها اجتناب کنید، اما می دانیم که همه باید هر چند وقت یک مرتبه از آن لذت ببریم.
این کارامل لطیف احتمالاً هیچ ضرری نخواهد داشت، اما می توانید از یک چیز مطمئن باشید- خوردن مقدار زیادی غذای جویدنی یا چسبناک و آبنبات قطعاً به مرور زمان باعث لق شدن روکش دندان شما خواهد شد. به خاطر داشته باشید که اگر روکش دندان شما به یکی از دلایل بالا از قبل لق شده باشد، فقط یک تکه تلفی جویدنی یا کارامل لازم است تا روکش را جدا کند.
این سناریو را تصور کنید: یک گاز می زنید، تا تنها احساس کنید که آیا چیزی محکم هست یا خیر، و ناگهان یک برآمدگی روی زبان خود احساس می کنید، روکش دندان شما کنده شده و داخل دهان شما معلق است.
اگر این اتفاق برای شما رخ داد، مهمترین چیز این است که روکش را ارزیابی کنید تا بتوانید آن را نزد دندانپزشک ببرید. این احتمال وجود دارد که آنها بتوانند آن را تمیز کرده و دوباره داخل دهان شما قرار دهند.
اگر متوجه شدید که روکش دندان شما لق شده است، آن را با دو انگشت شست و اشاره خود محکم بگیرید، و سعی کنید به آرامی آن را خارج کنید. باید به هر قیمتی از قورت دادن آن اجتناب کنید. ممکن است این کار کمی متناقض به نظر برسد، اما روکش های لقی که شما خودتان آنها را خارج می کنید معمولاً برای دندان و سلامت عمومی خود شما بهتر هستند. وقتی روکش لق خود را از دهان خارج کردید، آن را به آرامی با مسواک تمیز کنید. برای خارج کردن هر گونه چسب یا باقی مانده ای از داخل روکش دندان از خلال دندان استفاده کنید. اگر چیزی وجود ندارد که سد راه روکش لق شده شود، سعی کنید آن را به داخل دهان بازگردانید. اگر روکش به خوبی قرار می گیرد، در طول روز و تا زمانی که با آن سمت دهان غذا نمی جوید اجازه دهید روکش روی دندان شما باقی بماند. این مرحله کاملاً موقتی است.
در مرحله بعد باید با دندانپزشک خود تماس بگیرید تا یک قرار ملاقات بگذارد. شما باید یا همان روکش را مجدداً روی دندان قرار دهید یا روکش جدیدی برای شما ساخته شود. از دندانپزشک بپرسید که آیا دستور العمل های ویژه دیگری وجود دارند که باید تا زمان ملاقات خود رعایت کنید.
برخی دندانپزشکان ممکن است به شما پیشنهاد دهند که روکش دندان را دوباره در جای خود قرار دهید. ابتدا باید داخل روکش را به آرامی با خمیر دندان تمیز کنید. سپس، از چسب دندانپزشکی (یا حتی خمیردندان یا آدامس فاقد قند) استفاده کنید تا به طور موقت روکش را مجدداً در جای خود بچسبانید. بعلاوه، می توانید چسب موقت دندانپزشکی از داروخانه خریداری کنید.
تا زمانی که روکش جدید را دریافت می کنید، یا روکش شما با چسب دائمی در جای خود چسبانده می شود، باید سعی کنید هنگام خوردن مراقب باشید و از جویدن غذا روی روکش خود اجتناب کنید. تا زمانی که مشکل روکش شما حل نشده است سعی کنید غذاهای نرم بخورید.
در صورت شل شدن روکش دندان خود، مهم ترین چیزهایی که باید به خاطر داشته باشید این است که: آن را قورت ندهید! در صورت خارج شدن آن از دهان، حتماً آن را پیدا کنید و نگهدارید.
در طول مدتی که روکش دندان ندارید، گام های مهم دیگری که باید برداشته شوند عبارتند از:
تا زمانی که روکش دائمی شما آماده شود تا روی دندان شما قرار بگیرد، دندانپزشک برای محافظت از دندان آماده شده و تراشیده شده شما، روی آن یک روکش موقت قرار خواهد داد، مگر آنکه روکش دائمی شما همان روز آماده شود. شما به مدت دو هفته روکش موقت خواهید داشت.
از آنجا که روکش های موقتی عموماً با چسب های موقتی دندانپزشکی چسبانده می شوند، لازم خواهد بود بیشتر در مورد آن مراقب باشید. دندانپزشک شما احتمالاً پرهیز از خوراکی های سفت، جویدنی، و چسبناک را توصیه خواهد کرد.
حتی با مراقبت و توجه، این امکان وجود دارد که روکش های دائمی خارج شوند. حتماً این موضوع را با دندانپزشک خود در میان بگذارید و از بخواهید دستور العمل های لازم را به شما بدهد. در این فاصله، همان پروتکل های اساسی را دنبال کنید که اگر روکش دائمی شما می افتادند باید آنها را دنبال می کردید.
پس از شل شدن روکش دندان شما، دندانپزشک هم محل قرار گیری روکش و هم خود روکش را ارزیابی و بررسی خواهد کرد. بسته به انسجام و یکپارچگی روکش، و وضعیت دهان شما، تصمیم خواهد گرفت که آیا روکش دندان را مجدداً در جای خود قرار دهد یا روکش جدیدی بسازد.
برخی تحقیقات حاکی از این هستند که این احتمال وجود دارد که بتوان روکش موجود را استفاده کرد، حتی اگر دندان زیر آن ترک خورده باشد، گرچه ممکن است نیاز به مقداری کار داشته باشد، قبل از آنکه بتوان روکش را مجدداً در جای خود قرار داد. با این حال، اگر دندان زیر آن شکسته باشد، ممکن است یک روکش جدید نیاز داشته باشید تا مطمئن شوید به خوبی در جای خود قرار بگیرد.
اگر شما نیاز به یک روکش جدید دارید و دندان شما آسیب دیده است، لازم است دندانپزشک دندان شما را آماده کند، که ممکن است به معنای پر کردن دندان یا افزودن مقداری ماده پر کننده برای بازسازی ساختار آن باشد. سپس، دندانپزشک یک روکش موقت روی دندان قرار خواهد داد و اجازه خواهد داد مدتی در جای خود باقی بماند تا روکش جدیدی بسازد.
بعلاوه، برخی دندانپزشکان روکش های یک روزه را ارائه می دهند که از مواد سرامیکی خیلی محکم ساخته شده اند. در این موقعیت، می توانید از روکش های موقتی صرف نظر کنید.
اگر روکش دندان شما به درستی روی دندان شما قرار نگرفته باشد، یا اگر چسبی که با آن به دندان چسبانده شده است ضعیف باشد، کار زیادی نیست که شما بتوانید انجام دهید. اما شما هنوز هم می توانید در مورد مراقبت از روکش های دندان های خود فعال باشید تا احتمال لق شدن آنها را کاهش دهید.
چند گام هستند که انجمن دندانپزشکان آنها را توصیه می کند تا از روکش های خود محافظت کنید: