در این نوشته می خوانید:
برای کودکان، لق شدن دندان ها نوید بخش رویش دندان های دائمی است. اما برای افراد بزرگسال، یک دندان لق می تواند تنها تأثیرات منفی داشته باشد. دندان های دائمی لق بسیار شایع هستند و اغلب چراغ قرمز نشان دهنده مشکلات مشکلات دندانی هستند که به زودی بروز پیدا خواهند کرد. در این مقاله قصد داریم راجع به علل لق شدن دندان ها، اقدامات پیشگیرانه آنها و گزینه درمانی آنها برای شما توضیح دهیم.
بیماری پریودنتال نه تنها لثه ها بلکه الیاف پریودنتال لیگامان و استخوان هایی که دندان ها را در بر گرفته اند و آنها را حمایت می کنند را نیز تحت تأثیر قرار می دهند. بیماری پریودنتال یکی از شایع ترین علل برای لق شدن و جابجا شدن دندان ها است. همه این مشکلات از جایی آغاز می شود که پلاک های باکتریایی که روی دندان ها اطراف خط لثه ها شکل می گیرند سفت شده و به تارتار تبدیل می شوند که مهم تر از همه حاوی سموم باکتریایی است، بافت لثه ملتهب می شود، به راحتی خونریزی می کند، و از روی دندان ها کنار می رود. لثه ها می توانند پاکت های پریودنتال تشکیل دهند که اطراف دندان ها شکل می گیرند و اجازه می دهند باکتری و سموم بیشتری در عمق پاکت ها جای بگیرند. این می تواند منجر به از دست رفتن استخوان و بافت همبندی شود که دندان ها را محکم در جای خود نگه می دارد.
خبر خوب این است که: می توانید از بروز این بیماری اجتناب نمایید، و مجبور نیستید اجازه دهید به جایی برسید که پاکت های پریودنتال و لق شدن دندان ها اتفاق بیفتد. مراقتب های خوب خانگی، شامل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن، و مراجعات منظم دو مرتبه در طول سال به دندانپزشک کلیدهای اصلی برای پیشگیری از لق شدن دندان ها هستند. با این حال، گاهی اوقات این بیماری پیشرفت می کند. امروزه دندانپزشکان و پریودنتیست ها، با پاکسازی عمقی، جراحی پریودنتال، و مراقبت های خوب پریودنتال، بیماران خود را، حتی در مراحل پیشرفته، با موفقیت درمان می کنند.
سطوح بالای پروژسترون و استروژن در طول دوران بارداری می توانند باعث شوند الیاف پریودنتال لیگامان و استخوان اطراف دندان ها شل شوند، که منجر به لق شدن دندان ها خواهد شد. خوشبختانه، این موقعیت موقتی است که معمولاً منجر به از دست رفتن دندان ها نمی شود مگر آنکه مشکلات دیگری وجود داشته باشد، از جمله بیماری پریودنتال. تعلل نکنید؛ در صورت مشاهده هر گونه لق شدگی دندان ها در طول دوران بارداری با دندانپزشک خود مشورت کنید.
هم مردان و هم زنان می توانند تحت تأثیر استئوپورزیس یا پوکی استخوان قرار بگیرند، که شرایطی است که در آن استخوان ها در سراسر بدن کم تراکم تر می شود و مستعد شکسته شدن می شوند. وقتی از تراکم استخوان های اطراف دندان ها کاسته می شود، دندان ها می توانند لق شوند. بر اساس مؤسسه ملی سلامت، زنانی که پوکی استخوان دارند سه برابر بیشتر از زنانی که این بیماری را ندارند احتمال دارد که از دست رفتن دندان ها را تجربه کنند.
انجمن دندانپزشکان آمریکا توصیه می کند که دندانپزشک خود را از داروهایی که برای درمان پوکی استخوان مصرف می کنید مطلع سازید. خطر پایین است، اما داروهای ضد جذب استخوان می توانند در برخی درمان های دندانی خاص اختلال ایجاد کنند. شرایط پزشکی می توانند منجر به بیماری به نام استئونکروز (مرگ استخوان) شوند، که می تواند باعث لق شدن دندان ها شود.
الیاف پریودنتال لیگامان و بافت همبندی که دندان ها را درون حفره خود نگه می دارند وقتی یک فشار یا نیروی شدید به دندان وارد می شود می تواند دچار کشیدگی شوند. وقتی الیاف پریودنتال لیگامان دچار کشیدگی می شود، ممکن است لق شدن دندان را تجربه کنید. این در صورتی می تواند اتفاق بیفتد که شما دائماً در طول خواب دندان قروچه داشته باشید و فک های خود را روی یکدیگر فشار دهید یا دندان هایی داشته باشید که به درستی کنار یکدیگر قرار نگرفته باشند. هر گونه ترومای دهانی ناشی از زمین خوردن یا تصادف می توانند به الیاف پریودنتال لیگامان و استخوان اطراف دندان آسیب وارد نماید. هر گونه آسیب به منطقه دهان را یک مورد اورژانسی دندانپزشکی تلقی کنید، و بلافاصله به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
برای جلوگیری از بدتر شدن لق شدگی دندان ها، کارهایی هستند که می توانید انجام دهید:
لق شدن دندان هرگز نشانه خوبی نیست، اما اگر شما نمی خواهید دندان های خود را از دست بدهید، باید با مشاهده نخستین علائم لق شدگی دندان به دندانپزشک مراجعه کنید. دندانپزشک بعد از معاینات دقیق می تواند علت و وخامت مشکل را مشخص نماید و طرح درمان مناسبی در اختیار شما قرار دهد.