آنچه باید در مورد ایمپلنت های دندانی بدانید

ایمپلنت دندانی چیست؟

ایمپلنت های دندانی همان دندان های مصنوعی هستند که درون دهان و فک کاشته می شوند، و اغلب زمانی استفاده می شوند که فرد بزرگسال دندان دائمی خود را با بالا رفتن سن از دست داده باشد. اکثر ایمپلنت های دندانی به گونه ای ساخته شده اند که ظاهر، احساس، و عملکردی شبیه دندان های طبیعی داشته باشند و نزدیک ترین گزینه ممکن به دندان های سالم و طبیعی باشند. ایمپلنت های دندانی نه تنها به حفظ زیبایی ظاهری دهان کمک می کنند، بلکه با جلوگیری از جابجا شدن دندان های باقی مانده و دور شدن آنها از جای طبیعی خود به شکلی غیر طبیعی و دردناک، ساختار کلی دهان را نیز حفظ می کنند.

ایمپلنت های دندانی از پست های فلزی تشکیل شده اند که یک دندان مصنوعی روی آن قرار می گیرد. این ایمپلنت درون استخوان فک و زیر خط لثه کار گذاشته می شود تا ساختار دندان های باقی مانده را حفظ کند و جویدن و گاز زدن طبیعی ادامه پیدا کنند.

در جراحی کاشت ایمپلنت، یک پست فلزی پیچ مانند جایگزین بخش ریشه دندان از دست رفته می شود، که دندان مصنوعی می تواند روی آن قرار بگیرد. دندان های مصنوعی دقیقاً مانند دندان های طبیعی به نظر می رسند و عمل می کنند، بنابراین این نوع جراحی می تواند جایگزین فوق العاده ای برای استفاده از پروتزهای مصنوعی یا داشتن بریج هایی باشد که به خوبی روی لثه های جای نمی گیرند.

جراحی ایمپلنت های دندانی، بسته به نوع ایمپلنتی که قرار است دریافت کنید، و نیز سلامت استخوان فک شما، ممکن است در چندین مرحله انجام شود. این فرایند نیاز دارد استخوان فک به خوبی دور تا دور ایمپلنت دندانی ترمیم پیدا کند (که اسئواینتگریشن نامیده می شود) و به شکلی مؤثر آن را درون خط لثه جای دهد گویی دندان طبیعی است. ایمپلنت های دندانی با جراحی درون استخوان قرار می گیرند و نقش ریشه دندان مصنوعی را بازی می کنند که کاشته می شود. اغلب برای این فرایند از پیچ های تیتانیومی استفاده می شود زیرا با استخوان فک جوش می خورد، محکم رد جای خود باقی می ماند، و مانند برخی از انواع بریج های دندانی پوسیده نمی شود.

ایمپلنت های دندانی

چرا باید از ایمپلنت دندانی استفاده کرد؟

دلایل زیادی برای استفاده از ایمپلنت های دندانی وجود دارد: یک یا چند دندان از دست رفته دارید؛ استخوان فک شما به اندازه کافی محکم است تا بتواند این فرایند را تحمل کند؛ نمی توانید (نمی خواهید) از پروتزهای مصنوعی استفاده کنید؛ یا مشکلات گفتاری دارید که با افزودن یک یا چند ایمپلنت دندانی می توانند بهبود پیدا کنند.

مانند هر فرایند پزشکی دیگری، همراه با کاشت ایمپلنت های دندانی نیز مشکلاتی ممکن است وجود داشته باشد. گرچه مسائل و مشکلات نادر هستند، اما هنوز هم خطر عفونت در محل کاشت ایمپلنت وجود دارد، که در آینده می تواند منجر به بروز مشکلات دیگری شود.

دیگر مشکلات ممکن در پی جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی عبارتند از آسیب به دندان ها یا اعصاب مجاور، آسیب به دندان های مجاور، لب ها، و لثه ها. در صورتی که با دندانپزشک یا جراح دهان و دندان خود در حال مذاکره و گفتگو در مورد امکان کاشت ایمپلنت های دندانی هستید، آنها در مورد خطرات نیز برای شما صحبت خواهند کرد و نگرانی های شما را قبل از فرایند برطرف خواهند کرد.

ایمپلنت های دندانی

فرایند کاشت ایمپلنت دندانی

جراحی کاشت ایمپلنت دندانی اغلب در چندین مرحله انجام می شود، و قبل از آنکه کار بیشتری انجام شود باید استخوان فک اطراف ایمپلنت دندانی به طور کامل بهبود پیدا کرده باشد.

• دندان آسیب دیده کشیده می شود (اگر قبلاً به هیچ طریقی بیرون نیامده باشد).
• استخوان فک برای جراحی آماده می شود؛ که ممکن است شامل برخی اقدامات مانند پیوند استخوان باشد.
• وقتی استخوان فک بهبود پیدا کرد، ایمپلنت درون تیغه استخوان زیر لثه کار گذاشته می شود.
• به فک زمان داده می شود تا مجدداً بهبود پیدا کند. سپس جراح اباتمنت (قطعه ای که درون ایمپلنت پیچ می شود) را کار می گذارد و دندان مصنوعی را روی آن می چسباند، و ایمپلنت را تکمیل می کند.

این فرایند ممکن است چندین ماه طول بکشد تا به فک شما زمان کافی برای بهبود و آماده سازی برای نصب نهایی ایمپلنت داده شود. بدون وجود یک فک محکم، ایمپلنت نخواهد گرفت، بنابراین مهم است در طول روند بهبود صبور باشید.

جراحی ایمپلنت و نیاز به پیوند استخوان

محل کنونی ایمپلنت شما درون استخوان فک ممکن است از ضخامت کافی برخوردار نباشد یا ممکن است خیلی نرم باشد. از آنجا که حین جویدن فشار زیادی به فک شما وارد می شود، لازم استخوان فوق قوی باشد تا هم عمل جویدن را تاب بیاورد و هم وقتی ایمپلنت با جراحی درون آن قرار گرفت بتواند از آن حمایت کند.

بسته به ساختار استخوان فک، ممکن است لازم باشد مقدار اندکی استخوان اضافی افزوده شود تا جایگاه ایمپلنت مبنای محکم تری پیدا کند. این کار با فرایندی به نام پیوند استخوان انجام می شود، فرایندی که در آن یک تکه کوچک استخوان کار گذاشته می شود تا به انسجام پایه ایمپلنت درون استخوان فک کمک کند. استخوان پیوند زده شده، عموماً از منطقه دیگری درون استخوان فک بالا یا پایین دورتر از محلی گرفته می شود که قرار است در آنجا ایمپلنت کاشته شود، اما می تواند از دیگر اعضای بدن نیز گرفته شود.

وضعیت فک شما مشخص می نماید آیا نیاز خواهد بود ابتدا صبر کنید استخوان شما بهبود پیدا کند یا اسنکه ساختار اضافی استخوان به طور همزمان با ایمپلنت می توان افزوده شود (که می تواند شرایط ایده آلی از نظر زمانی باشد). با بهبود پیدا کردن ایمپلنت، پروتز مصنوعی موقتی به شما داده خواهد شد تا ظاهر یک دهان پر از دندان به آن داده شود. پروتزهای مصنوعی متحرک خواهند بود و باید همیشه تمیز نگه داشته شوند.

در طول این مدت، اسئواینتگریشن اتفاق خواهد افتاد. اسئواینتگریشن زمانی است که استخوان شروع به رشد اطراف سطح ایمپلنت دندانی می کند و با آن بافتی یکپارچه تشکیل می دهد، و آن را تبدیل به بخشی از خط لثه طبیعی می کند. فرایند ممکن است چیزی بین ۳ تا ۹ ماه طول بکشد و دقیقاً عملکردی مانند ریشه های دندان های طبیعی خواهد داشت.

ایمپلنت های دندانی

جایگذاری اباتمنت

وقتی روند بهبود و اسئواینتگریشن کامل شد، اباتمنت کار گذاشته می شود. اباتمنت قطعه ای است که به داخل ایمپلنت های دندانی پیچ می شود و دندان مصنوعی مدتی بعد روی آن متصل خواهد شد. این یک فرایند سرپایی جزئی است و به احتمال زیاد با بی حسی موضعی انجام خواهد شد. اباتمنت می تواند در طول مرحله اولیه کاشت متصل شود، اما بسیاری از افراد به دیده شدن پست اهمیتی نمی دهند بنابراین ترجیح می دهند فرایند دیگری بعداً برای نصب آن انجام شود.

برای جایگذاری اباتمنت، جراح دهان و دندان لثه های شما را مجدداً باز خواهد کرد به گونه ای ایمپلنت دندانی قابل مشاهده باشد. وقتی ایمپلنت پدیدار شد، اباتمنت به ایمپلنت دندانی متصل خواهد شد. سپس بافت لثه مجدداً اطراف اباتمنت بسته می شود و به مدت یک یا دو هفته همانطور رها می شود تا بهبود پیدا کند.

ایمپلنت های دندانی

انتخاب دندان مصنوعی جدید برای روی ایمپلنت

وقتی لثه های شما بهبود پیدا کردند، از دهان شما و دندان های باقی ماند قالب جدید گرفته می شود و از آن برای ساخت دندان مصنوعی یا روکش جدید برای ایمپلنت دندانی شما استفاده خواهد شد. دو نوع اصلی دندان های مصنوعی وجود دارند که می توانید زا بین آنها انتخاب کنید- پروتزهای مصنوعی متحرک ایمپلنت های دندانی یا پروتزهای ثابت ایمپلنت های دندانی.

اگر بخواهید پروتزهای متحرک را برای ایمپلنت های دندانی انتخاب کنید، روند دریافت آنها شبیه دریافت پروتزهای متحرک معمولی است با این تفاوت که آنها دارای یک چارچوب فلزی هستند که بدون هیچ خطری روی اباتمنت ایمپلنت های دندانی چفت می شود. این نوع پروتزها انتخاب های فوق العاده ای هستند زیرا برای پاکسازی یا تعویض، مخصوصاً زمانی که چندین دندان کشیده شده اند و نیاز به جایگزینی ایمپلنت های دندانی دارند، به راحتی می توان آنها را خارج کرد. علاوه بر این، علاوه بر این، گزینه قابل اعتماد و قابل استطاعتی است.

اگر تصمیم گرفتید پروتز مصنوعی ثابت دریافت کنید، باید بدانید که برای پاکسازی نمی توانید آنها را از دهان خارج کنید یا به راحتی آنها را تعویض کنید. آنها به طور دائم روی اباتمنت یا چسبانده می شوند یا به آن پیچ می شوند. در صورتی که چندین دندان شما نیاز به تعویض یا جایگزین داشته باشند، و از نظر مالی نگرانی ندارید، می توانید همه آنها را به این طریق و با کاشت یک ایمپلنت مجزا و قرار دادن یک روکش جدا روی آن تعویض کنید.

ایمپلنت های دندانی

پس از جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی

پس از جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی، ناراحتی کاملاً طبیعی و عادی است. در اینجا به شما می گوییم می توانید انتظار چه چیزهایی را داشته باشید:

• تورم صورت و لثه ها
• کبودی لثه ها و پوست
• درد در محل کاشت ایمپلنت
• خونریزی جزئی

در صورتی که هر یک از این علائم و نشانه ها چند روز پس از جراحی بدتر شدند، فوراً با دندانپزشک یا جراح دهان و دندان خود تماس بگیرید، زیرا حاکی از بروز مشکلات بزرگتری هستند که لازم است یک متخصص به آنها بپردازد.

برای کمک به روند بهبود پس از جراحی، دندانپزشک یا جراح شما ممکن است توصیه کنند رژیم غذایی نرم پس از جراحی داشته باشید، متشکل از آیس پک (برای کمک به کاهش تورم) و صبوری در طول دوره بهبود محل جراحی را توصیه می کند.

گرچه اکثر کاشت ایمپلنت های دندانی فرایندهایی معمولی هستند و اکثر آنها موفقیت آمیز انجام می شوند، مشکلاتی نیز وجود دارند، از جمله نسائل مربوط به جوش خوردن استخوان با ایمپلنت دندانی. این مشکلات معمولاً با انجام کارهای زیر می توانند قابل پیشگیری باشند:

• از مصرف فراورده های تنباکو خودداری کنید- آنها می توانند موجب ایجاد لکه روی دندان های شما شوند و احتمال بروز عفونت را نیز افزایش می دهند.
• بهداشت درست و مناسب دهانی را با دو مرتبه مسواک زدن و حداقل یک مرتبه نخ دندان کشیدن در طول روز رعایت کنید.
• به طور منظم برای ویزیت و چکاپ به دندانپزشک مراجعه کنید تا سلامت دهان شما در بهترین وضعیت خود باقی بماند.
• از عادات بد دهانی مانند جویدن یخ یا آبنبات های سفت بپرهیزید- این عادات می توانند همه به دندان های طبیعی و هم به ایمپلنت های دندانی شما آسیب برسانند.

اگر فکر می کنید ممکن است شما گزینه مناسبی برای دریافت ایمپلنت های دندانی باشید، با دندانپزشک خود در مورد آن صحبت کنید.

چه افرادی می توانند ایمپلنت های دندانی را دریافت کنند؟

برای برخی افراد، استفاده از بریج ها و پروتزهای دندانی معمولی، ده دلیل وجود زخم، تیغه ضعیف استخوان فک،  یا بروز حالت تهوع، خیلی راحت یا ممکن نیست. علاوه بر این، بریج های معمولی باید به دندان های دو طرف فضای به جا مانده از دندان های از دست رفته متصل شوند. یکی از مزایای ایمپلنت های دندانی این است که نیاز به هیچ دندان مجاوری ندارند که لازم باشد آنها را آماده کرد و تراش داد تا دندان مصنوعی جایگزین جدید را روی خود نگه دارد.

برای دریافت ایمپلنت های دندانی لازم است:

• لثه های سالمی داشته باشید
• استخوان کافی برای حمایت ایمپلنت داشته باشید (یا گزینه مناسبی برای پیوند استخوان باشید)
• عادات بهداشتی خوب دهانی و مراجعات منظم به دندانپزشک برای حصول اطمینان از موفقیت و سلامت دراز مدت ایمپلنت های دندانی.