در این نوشته می خوانید:
بریس ها می توانند موقعیت دندان ها و فک ها را تنظیم کنند. یک دندانپزشک متخصص (ارتودنتیست) ممکن است آنها را توصیه کند تا به صاف و همراستا شدن دندان های کج کمک کنند، فاصله بین دندان ها را تغییر دهند یا یک بایت مشکل دار را اصلاح کنند.
هنگامی که بریس دارید، ابزارهای کوچکی به نام براکت ها به دندان های شما چسبانده می شوند. یک سیم فلزی نازک به نام سیم کمانی ارتودنسی از داخل این براکت ها عبور می کند. سیم کمانی به تدریج تنظیم می شود تا به دندان ها نیرو وارد کند و آنها را به محل مطلوب حرکت دهد. برای آنکه بریس ها عملکرد اثربخشی داشته باشند، سیم کمانی باید داخل براکت ها محافظت شود.
در بریس های سنتی این هدف با استفاده از بندهای الاستیک یا گره های فلزی حاصل می شود. در مقایسه، در بریس های دیمون یا خود تنظیم شونده برای نگهداشتن سیم کمانی ارتودنسی از سیستمی استفاده می شود که در خود براکت ساخته شده است.
به خواندن این مطلب ادامه دهید تا بیشتر در مورد بریس های خود تنظیم شونده، و جوانب مثبت و منفی احتمالی آنها یاد بگیرید.
بریس های سنتی دارای گره های الاستیک هستند (رنگ هایی که معمولاً روی بریس ها می بینید). این گره ها سیم های تراز کننده دندان ها را در جای خود نگه می دارند. بریس های خود تنظیم شونده هیچ گره الاستیکی ندارند. در عوض، براکت ها یا گیره ها سیم ها را در جای خود نگه می دارند. این ویژگی باعث می شود بریس های خود تنظیم شونده همیشه فعال باشند و دندان ها را با سرعت سریع تری حرکت دهند. بریس های سنتی باید هر ۴ تا ۶ هفته یک مرتبه با گره های الاستیک سفت شوند.
در بریس های خود تنظیم شونده از یک سیستم داخلی برای نگهداشتن ایمن سیم کمانی ارتودنسی داخل براکت ها استفاده می شود. علاوه بر این ممکن است نام این سیستم را تحت عنوان براکت های خود تنظیم شونده شنیده باشید.
این روش تنظیم با روش تنظیم بریس های سنتی متفاوت است، که در آن بندهای الاستیک کوچک یا گره های فلزی برای نگه داشتن سیم کمانی در جای خود، روی براکت ها اعمال می شوند. آنها لیگاچور نامیده می شوند.
هنگام بحث در مورد بریس های خود تنظیم شونده، مهم است بدانید که در واقع دو نوع براکت خود تنظیم شونده وجود دارد: فعال و غیرفعال. در هر دو نوع از یک درب کوچک یا مکانیزم دروازه مانند برای بستن روی براکت استفاده می شود:
مانند بریس های سنتی، بریس های خود تنظیم شونده هنوز هم به تنظیمات دوره ای نیاز دارند. در طول این دوره های تنظیمات، ارتودنتیست پیشرفت درمان شما را ارزیابی خواهد کرد و بعلاوه ممکن است سیم کمانی شما را تنظیم یا تعویض کند.
تنظیمات می توانند نیرویی که به دندان های شما وارد می شود را تغییر دهند و به آنها کمک کنند تا به تدریج به موقعیت های جدید خود جابجا شوند.
بریس های خود تنظیم شونده مانند بریس های سنتی، می توانند منجر به بروز درد یا ناراحتی شوند. این ممکن است بویژه پس از دریافت آنها برای نخستین بار، یا پس از یک جلسه تنظیم آنها توسط ارتودنتیست شایع باشد.
در برخی موارد، بریس های خود تنظیم شونده ممکن است نسبت به بریس های سنتی کمتر باعث بروز ناراحتی شوند، در صورتی که فرد استفاده کننده، در طول دوره ای که آنها را روی دندان های خود دارد بهداشت مناسب دهان و دندان را رعایت کند.
در مطالعه ای که در سال ۲۰۱۴ انجام شد، کیفیت زندگی ۱۵۰ نفر از استفاده کنندگان بریس های سنتی و بریس های خود تنظیم شونده مقایسه شد.
محققان دریافتند، گرچه افرادی که بریس های سنتی دارند نسبت به افرادی که بریس های خود تنظیم شونده دارند، درد بیشتری را گزارش می کنند، اما این تفاوت بین این دو گروه از لحاظ آماری معنی دار نبود.
مزایای بالقوه متعددی برای استفاده از بریس های خود تنظیم شونده وجود دارد. از جمله:
با این حال، بریس های سنتی فلزی، برخی مزایا ارائه می دهند: بسیاری از بیماران از رابربندهای رنگارنگ لذت می برند، که یک فرصت سرگرم کننده برای شخصی سازی اکسسوری های فرد است.
علاوه بر این، برای موارد شدیدتر، ممکن است بریس های خود تنظیم شونده به اندازه بریس های سنتی فلزی قادر به اعمال فشار زیادی نباشند، و دقت کمتری برای ارتودنتیست ارائه دهند. و با توجه به کوچک بودن اندازه براکت بریس های خود تنظیم شونده، ممکن است آنها نسبت به بریس های سنتی با براکت های بزرگتر کمتر مؤثر باشند.
به دلیل تمایل بیشتری که بریس های خود تنظیم شونده به شکستگی دارند، ممکن است زمان های درمان کاهش یابد: ‘درب قفل شونده’ براکت های خود تنظیم شونده می تواند بشکند یا شل شود، که نیاز به تعمیر دارد و ممکن است روند درمان را کندتر کند.
ممکن است شنیده باشید که با استفاده از بریس های خود تنظیم شونده روند درمان سریع تر یا مؤثرتر از زمانی پیش می رود که از بریس های سنتی استفاده می شود. با این حال، تحقیقات کنونی که در دسترس هستند این ادعا را حمایت نمی کنند.
اینکه درمان شما چقدر طول می کشد، تا حد زیادی به شرایط خاص شما بستگی دارد.
مطالعه ای در سال ۲۰۱۱ انجام شد و به مقایسه بریس های خود تنظیم شونده و بریس های سنتی در ۶۲ نفر پرداخت که کشیدن دندان انجام داده بودند. در این مطالعه بین این دو گروه افراد هیچ تفاوتی از نظر طول دوره درمان یا کل تعداد مراجعات به ارتودنتیست وجود ندارد.
ممکن است که بریس های خود تنظیم شونده یا دیمون سرعت برخی از جنبه های درمان را افزایش دهند.
در مطالعه ای که در سال ۲۰۱۹ انجام شد، سرعت همراستا شدن دندان ها در ۳۰ نفر با استفاده از بریس های سنتی یا بریس های خود تنظیم شوند مقایسه شد. این تحقیق نشان داد که همراستا کردن دندان های فک بالا با بریس های خود تنظیم شونده در ۴ ماه اولیه درمان به طور قابل توجهی سریع تر بود.
یکی دیگر از نگرانی ها پس از اینکه شما بریس ها را دریافت می کنید، میزان ثبات دندان های تازه همراستا شده در طولانی مدت است.
در مطالعه ای که در سال ۲۰۱۴ روی ۶۰ نفر انجام شد، به مقایسه ثبات طولانی مدت نتایج درمان با بریس های سنتی با بریس های خود تنظیم شونده پرداخت. در این تحقیق مشخص شد هیچ تفاوتی بین دو نوع بریس وجود ندارد.
در سال ۲۰۱۷ یک تحقیق مروری به بررسی ۲۰ مطالعه پرداخت که اثربخشی بریس های خود تنظیم شونده را مورد ارزیابی قرار داده بودند. محققان دریافتند هیچ تفاوت معنی داری در اثربخشی بریس های سنتی و بریس های خود تنظیم شونده دیمون وجود ندارد.
برخی از خطرات احتمالی برای بریس های خود تنظیم شونده وجود دارند. یکی از این خطرات شکست براکت است. ممکن است که باز و بسته کردن مکرر براکت های دیمون منجر به پوسیده و شکسته شدن آنها شود. به همین دلیل، ممکن است آنها به راحتی نیز بسته نشوند.
اگر براکت ها نیاز به تعویض داشته باشند، یک قرار ملاقات طولانی تر با ارتودنتیست نیاز خواهد داشت و ممکن است طول درمان افزایش پیدا کند.
دیگر خطرات همراه با بریس های دیمون یا خود تنظیم شونده شبیه به خطراتی هستند که برای بریس های سنتی وجود دارند و می توانند شامل موارد زیر باشند:
به طور کلی، بریس های خود تنظیم شونده گران تر از بریس های سنتی هستند. علت این است که آنها از نوع پیشرفته تر تکنولوژی استفاده می کنند.
عوامل دیگری که ممکن است با هزینه درمان با بریس های خود تنظیم شونده ارتباط داشته باشند عبارتند از چیزهایی مانند میزان اصلاح مورد نیاز و طول کل درمان. علاوه بر این، هزینه ها ممکن است بین ارتودنتیست های مختلف متفاوت باشد.
یک ارتودنتیست ممکن است برای کمک به شما و مقرون به صرفه تر کردن درمان برای شما یک طرح پرداختی ارائه دهد. اگر به استفاده از یک طرح پرداخت علاقه مند هستید، از ارتودنتیست خود بپرسید که آیا طرح پرداخت خاصی ارائه می دهد و اگر اینطور است، چه نوع طرحی دارند.
بیمه دندانپزشکی شما نیز ممکن است مقداری از هزینه های درمان ارتودنسی شما را پوشش دهد. اگر فکر می کنید که به بریس ها نیاز دارید، حتماً بررسی کنید که آیا هزینه های درمان ارتودنسی در بیمه دندانپزشکی شما گنجانده شده اند یا خیر.
این که آیا شما می توانید از بریس خود تنظیم شونده یا دیمون استفاده کنید یا خیر می تواند به عوامل متعددی بستگی داشته باشد از جمله وضعیت خاص شما، طرح درمان شما و بودجه شما.
ارتودنتیست شما می تواند وضعیت شما را بررسی کند تا تعیین کند که آیا بریس های خود تنظیم شونده گزینه خوبی برای شما هستند یا خیر.
بریس های خود تنظیم شونده می توانند طیف وسیعی از شرایط ارتودنسی را اصلاح کنند. آنها شباهت زیادی به بریس های سنتی فلز دارند، به این معنا که مال اکلوژن های ارتودنتیکی که می توانند با این نوع بریس درمان شوند، معمولاً می توانند با بریس های خود تنظیم شونده نیز درمان شوند.
شرایط مانند فشردگی و نامرتبی، شکاف و فاصله، اورجت شدید، و اوربایت همگی از جمله شرایطی هستند که به خوبی به درمان با بریس های خود تنظیم شونده یا دیمون پاسخ می دهند.
بریس های خود تنظیم شونده یک گزینه درمان خوب برای موارد شدیدی هستند که ممکن است به درمان با الاینرهای شفاف مانند سیستم اینویزیلاین پاسخ ندهند یا به عنوان ترکیبی با الاینرهای شفاف اینویزلاین استفاده شوند. به عنوان مثال، دندان های نهفته را می توان با بریس های خود تنظیم شونده بیرون کشید، و پس از آن اگر بیمار به دنبال یک راهکار ارتودنسی دقیق تر است، می توان درمان را با بریس های اینویزیلاین ادامه داد.
اگر به صاف و یکدست کردن دندان های خود و داشتن یک بایت سالم علاقه مند هستید، بریس های خود تنظیم شونده یک انتخاب عالی، قابل اعتماد و مقرون به صرفه هستند. اگر به این نوع مراقبت های ارتودنتیک علاقه مند هستید، با ارتودنتیست خود صحبت کنید.
در بریس های خود تنظیم شونده از یک مکانیسم داخلی در براکت ها برای نگه داشتن سیم کمانی ارتودنسی در محل خود استفاده می شود. این مکانیزم برعکس بریس های سنتی است که در آنها از گره های الاستیک یا سیم های فلزی برای حفظ سیم کمانی استفاده می شود.
افرادی که بریس های خود تنظیم شونده دارند ممکن است قرار ملاقات های ارتودنسی کوتاه تری داشته باشند، تمیز کردن بریس ها برای آنها آسان تر باشد و ناراحتی کمتری داشته باشند.
با این حال، در حال حاضر تحقیقات نشان می دهند که بین بریس های سنتی و بریس های خود تنظیم شونده تفاوت معنی داری از نظر اثربخشی وجود ندارد.
اگر شما علاقه مند به بریس های خود تنظیم شونده هستید، با ارتودنتیست خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تعیین کنید که آیا بریس های خود تنظیم شونده برای شما مناسب هستند یا خیر.